Buka je jedna od pojava koje su, u većoj ili manjoj meri, neraskidivo povezane sa životom i ljudskim aktivnostima, pre svega, u gusto naseljenim gradskim sredinama. Komunalnu buku čine svi oni zvukovi koji potiču od saobraćaja i prevoznih sredstava, industrijskih pogona, gradilišta, teških mašina, iz ugostiteljskih objekata (restorana, kafića, diskoteka...), kao i iz neposrednog okruženja koje čini naš komšiluk bilo da smo kod kuće ili na radnom mestu, i dovoljno su glasni da mogu da utiču na naš organizam, bili mi svesni tog uticaja ili ne. Iz tih razloga, 1972. godine, Svetska zdravstvena organizacija (SZO) je svrstala buku u grupu zagađivača. Na buku se ljudski organizam ne može navići, a negativan uticaj buke se može zapaziti u svim sistemima u našem organizmu. Među brojnim negativnim psihološkim posledicama koje se kod stanovništva ugroženog komunalnom bukom mogu očekivati, poremećaj spavanja smatra se osnovnim i najvažnijim. Na osnovu nivoa buke, u najvećem broju zemalja limit ustanovljen za neometano spavanje je 30 dB.
